Gözden akan yaşta yok üstelik.Acı bir yumruk gibi.Bittiğini sanıyordum, başladığımız yere geri dönmüşüz yeni görüyorum. Belli ki ben hiç başlangıç çizgisinden ayrılamamışım, oturup öylece kalmışım.Gidenlerin geldiğini görünce sevinmek boşunaymış, el sallama vakti tekrar gelmiş hepsi bu...Tur bindirme derdin de birileri.Kimsede anlamaz zaten, anlayamaz.Bu sefer gerçekten yalnızım, bu sefer gerçekten zor her şey.Bu da geçecek elbet, yavaş yavaş olsa da, vurucu olsa da bitecek.Sadece hızlı olsun isterdim.Zaman bardakta ki su olsa, tek seferde pipetle çekebilseydim.Neyse sorun değil , geçecek..
Bir yerin arayışındayım .Unutmak hemen oraya vardığın da mümkün olan bir yer.Pastel boya renklerin de , şeker kokan mis gibi bir yer.Alice'in Harikalar Diyarı gibi mesela.
Nerede olduğunu bilmediğim bir yerin özlemini duyuyorum sadece ve oraya gitmek istiyorum.Bu sefer ben de gitmek istiyorum.
götür beni gittiğin yere melt because i wanna live in a wonderland like Alice, too :))
YanıtlaSilgidersem, sevdiğim herkesi her şeyi götürücem zaten, orada mutlu mesut yaşayalım :)
YanıtlaSil